Birçok nedenden dolayı acılarımıza takılıp kalıyoruz. Bazen iyileşmek istemeyiz çünkü iyileşmek bir insanı, bir ilişkiyi ya da bir rüyayı bırakmak demektir. Diğer zamanlarda, takılıp kalmanın bir bedeli vardır. Hasta kalmak, başkalarına bağlı hissetme ve onların sevgisini ve ilgisini uyandırma yolumuz olabilir. İyileşmenin destek sistemimizi kaybetmek anlamına geleceğinden korkabiliriz.
.
Kendime Şefkat, akıl sağlığı yolculuğumda en güçlü uygulamalarımdan bir olmuştur:

1. Öz-Şefkat bizi başkalarına bağlar. Kendi kendine şunları söylediğinde,
“Benim yerimde olan herkes böyle hissederdi, herkes zaman zaman böyle incinir ve bu acı çekme anı, insan deneyiminin bir parçasıdır”, kendinizi insanlığın geri kalanıyla bağlantılı hissedersiniz. Bu içsel konuşma, acınızı normalleştirmeye ve yatıştırmaya yardımcı olur.

2. Öz-Nezaket iyileştiricidir. Kendimizle sevgi dolu bir arkadaş gibi konuştuğumuzda iyileşmeyi destekleriz. Her gün kendinize nazik, sevgi dolu sözler söylemenin fiziksel ve zihinsel sağlığınız üzerinde önemli bir etkisi olduğunu söyleyen çok sayıda araştırma var. Kendinize şöyle şeyler söylemeyi deneyin: “Böyle hissetmekte sorun yok, seni seviyorum ve destekliyorum, iyileşmen gerektiği sürece senin için buradayım.” İlk başta aptalca gelebilir, ama işe yaradığına söz veriyorum. Ekstra yatıştırıcı bir etki için kendime nezaket uygularken elimi kalbime koymayı seviyorum.

3. Kendine Şefkat, düşüncelerimizi kontrol etmemizi sağlar. Kendine şefkat bir farkındalık uygulamasıdır ve dikkatli olmak, zihinsel ve duygusal enerjimizden sorumlu olmak demektir. Öz-Şefkat, tüm duygularımızı empati ve sevgi ile karşılarken, hangi düşüncelere, duygulara ve bedensel duyumlara odaklanacağımızı seçmemize izin verir.

İyileşme yolculuğunuzda sıkışmış hissediyorsanız, kendinize şefkatle başlayın. Acınızın kontrolünü gevşetmek için kendinize karşı, empatik ve nazik olma pratiğine izin verin.