1. Çünkü Sen insansın

Kendini affetmekten bahsedelim. Bu zor iş. İç eleştirel sesimizşn bizi ele geçirmesine ve yaptığımız hatalar için bizi azarlamasına izin vermek çok kolay.

Hepimiz hatalar yaparız. Hepimiz sevdiğimiz insanları incitiriz. Hepimiz kendimize zarar veren şeyler yaparız. Ve hepimiz kendimizi bağışlamayı, affetmeyi hak ediyoruz.

Benim için kendini affetmek, kendine şefkat göstermeyi, yani kendimi o küçük kıvır kıvır saçlı Eda’nın yerine koymayı ve o anda neye ihtiyacı var onu bulmaya çalışıyorum. O sırada yapması gerektiğini düşündüğü şeyi yaptığını anlamaya çalışıyorum. Sıkıntısını anlıyorum ve ona şefkat gösteriyorum.

Ardından, onu sevgi ve nezaketle sarmak ve aynı zamanda öğrenilmesi gereken dersi aşılamak için şimdiki halimin bilgeliğini kullanıyorum. Doğru yapmak için şimdi ne yapabilirim? Bu hatayı bir daha yapmamama yardım edecek hangi dersi öğrenebilirim? Bu deneyimi kendimin daha iyi bir versiyonuna dönüştürmek için nasıl kullanabilirim?

Bunu yaptığımda kendimi affetmek daha kolay oluyor. Büyüme yeteneğine sahibim ve her zaman doğru olanı yapmaya ve kendimin en iyisi olmaya çabalıyorum. Ama bazı günler başarısız oluyorum. Hepimiz başarısızız. Başkalarının kendilerini affetmeyi ve sevmeyi hak ettiğine inandığım gibi, ben de buna değerim.

Dolayısıyla, bir şey için kendinizi affetmekte zorlanıyorsanız, şu adımları deneyin:

1. O çocuk parçanızla empati kurun. O sırada neler yaşadığınızı anlayın.
2. Öğrenilmesi gereken dersi nazikçe almak için bilgeliğinizi kullanın ve uygun olduğunda onarıcı önlemler alın.
3. TÜM insanların ara sıra incitici şeyler yaptığını unutmayın. Hepimiz kusurluyuz ama aynı zamanda büyüme ve kendimizin daha iyi versiyonları olma yeteneğine de sahibiz. Bunu ancak kendimize sevgi, şefkat ve özenle davranırsak başarmayı umabiliriz. Hepimiz kendimizi affetmeyi hak ediyoruz. Sen bile. Özellikle sen.